Ruimtelijkheid creëren (1)

In de hoogbouwflats uit de zeventiger jaren zijn de slaapkamers meestal 2,6 m of 2,7 m breed. Dit is vaak te smal om met een rollator goed langs het bed te kunnen rijden. Bovendien zijn de ouderslaapkamers vaak geflankeerd door twee constructieve bouwmuren. Die kunnen niet zomaar verwijderd worden.

Deze flats hebben een betonnen draagstructuur, die je bij individuele woningaanpassing het liefste niet aantast.
De gewenste slaapkamerbreedte van 3,0 meter kan in dit geval gevonden worden door op een slimme manier een doorbraak te maken in die betonstructuur. Overleg met een constructeur en met de verhuurder is in dit geval dwingend nodig. Per slot van rekening moet er voldoende draagmuur op de goede plek aanwezig blijven, zodat het gebouw niet in elkaar zakt. Als vuistregel geldt dat je minstens 1,5 m muurlengte moet laten staan en de doorgang moet verstevigen met stalen liggers.

In dit voorbeeld is een deel van bouwmuur weggehaald, waardoor plek ontstaat voor een schuifdeurtoegang tot de woonkamer.
Hier is het voordeel van de verbreding dat een bedlegerige patiënt kan blijven meedoen met het gezinsleven.