Anny woont in een hoogbouwflat

Sinds 12 jaar woont Anny (66) in een driekamerappartement op de bovenste verdieping van een galerijflat uit de jaren zeventig. Ze woont aan het einde van de galerij en heeft uitzicht over het groen in de wijk. Anny verruilde destijds haar woning in Raamsdonkveer voor deze flat in Breda om dichter bij haar werk en familie te wonen. Bovendien werden de vele slaapkamers en de tuin haar wat te veel. Deze flat is kleiner, maar groot genoeg, heeft een lift, een balkon, het openbaar vervoer stopt voor de deur en de voorzieningen zijn dichtbij. De galerij ziet er gezellig uit, getuige de vele bloempotten en zuiltjes naast de voordeur.

Ga naar de ontwerpoplossingen

Hoogbouwflat jaren '70

Hoogbouwflat jaren'70

Hoe denkt Anny over haar woning als ze onverhoopt slechter ter been raakt, en wellicht met een rollator moet lopen of in een rolstoel komt? “Ik denk er nog niet zo veel over na. Als dit zich in de toekomst aandient, dan bekijk ik eerst in hoeverre ik mij nog zelfstandig kan redden in huis. Daar is nu nog helemaal niets over te zeggen. Dat moet je op dat moment zelf bekijken. Daar groei je dan ook vanzelf naar toe, maar voorlopig wil ik hier nog niet weg.”

Maar echt handig is haar woning niet voor een rolstoel. Af en toe komt er een kennis langs die in een rolstoel zit. Met name de dorpels vormen een obstakel: het is behelpen bij de voordeur en het is bijna onmogelijk met de rolstoel op het balkon te komen. Ook het toilet is onbegaanbaar en de douche is te klein. Het architectenteam stelde voor douche en toilet samen te voegen, schuifdeuren te plaatsen en een slaapkamer op te offeren. Op zich mooie plannen. “Maar ik wil mijn extra slaapkamer niet kwijt! Soms komt er iemand logeren, dan is zo’n extra kamer wel handig hoor!”

De voorgestelde oplossingen zouden het appartement behoorlijk op z’n kop zetten, denk Anny. Bovendien zou je niet zomaar elk appartement moeten aanpassen in de flat, vindt zij. “Het is misschien beter op de eerste en tweede verdiepingen van dergelijke aangepaste appartementen te maken. Of alleen de appartementen vlak naast de lift.” Ook een gemeenschappelijke ruimte voor oudere mensen ziet Anny wel zitten. “Ouderen gaan niet zo gemakkelijk naar het buurthuis. Dat is vaak net te ver weg, en je moet een taxi bestellen.” Een gemeenschappelijke ruimte in de flat zou uitkomst kunnen bieden en het sociale contact kunnen bevorderen, maar dan zou de verhuurder wel bereid moeten zijn hiervoor een ruimte voor op te offeren.