Nel woont in een portiekflat

Nel (76) piekert er niet over om uit haar flat te verhuizen. Maar ze denkt wel na over de toekomst: als het echt niet meer gaat, wat zijn dan mijn mogelijkheden? Dat was de reden dat ze mee wilde doen aan het onderzoek ‘Langer thuis in eigen huis’. Toen zij in 1960 met haar gezin in deze flat kwam wonen, waren het de meest moderne flats van Breda. Zij heeft er vier kinderen grootgebracht en woont er sinds 1987 alleen. “Ik ben hier heel gelukkig, ik zou hier nooit weg willen. En als het toch moet, dan zou ik alleen naar de overkant willen verhuizen,” vertelt ze opgewekt.

Ga naar de ontwerpoplossingen

Portiekflat jaren'50

Haar flat bevalt goed: het is licht en ruim, en vanuit het raam is van alles te zien buiten. Er zijn studenten en er is veel reuring. “Als ik niet meer kan lopen, ga ik de hele dag voor het raam zitten!” Bovendien is het winkelcentrum vlakbij en stopt er een bus voor de deur. De binnenstad kan ze zelfs nog te voet bereiken. Ze vindt dat ze in huis voldoende ruimte heeft. De badkamer is weliswaar klein, maar er is een inloopdouche.

Nel doet er alles aan om fit te blijven: gymnastiek, wandelen en fietsen. Verder is ze pragmatisch ingesteld: als het sjouwen van de boodschappen haar te veel gaat worden, dan gaat ze wel iedere dag een kleine boodschap doen. Ook investeert Nel in goede contacten en een groot netwerk. “Ik woon hier al zo lang, heel veel mensen in deze buurt kennen mij. Zorg ervoor dat je netwerk zo groot mogelijk is! Er zijn genoeg mensen in mijn omgeving die mij kunnen helpen als dat nodig is.”

Het enige probleem in de toekomst zou het trappenhuis kunnen zijn. Nel woont op de tweede etage. De flat heeft geen lift, en als je de trap niet meer op kan, wat dan? Een traplift kan uitkomst bieden, maar ze twijfelt of haar mede-flatbewoners dit wel willen. Zoveel oude mensen wonen er niet. Het vergroten van de entreehal beneden kan wel handig zijn: hier kunnen zowel rollators als kinderwagens staan.