Oplossingen voor de woonomgeving

• 
  verschillende actieradiussen in de wijk
• 
• 
  adopteer een stukje park

Bereikbaarheid
Je kunt als oudere of gehandicapte bewoner weliswaar in een goed aangepast huis wonen, maar als er verder weinig buitenshuis bereikbaar is, ben je alsnog niet geholpen. Minstens zo belangrijk is een buurt of wijk waarin voldoende bereikbare voorzieningen zijn, of waarin het sociale leven wordt gestimuleerd.

Voorzieningen dichtbij
Er kan een moment komen dat autorijden niet meer verantwoord is. Dan wordt de sociale omgeving ineens veel kleiner. Afhankelijk van de fysieke gesteldheid zal slechts een actieradius van 400 meter tot 500 meter rondom de woning resteren. Daarbinnen zouden idealiter alle voorzieningen voor het dagelijks leven te voet bereikbaar moeten zijn. Denk aan de supermarkt, geldautomaat, dokter, bushalte, buurthuis of kerk. Omdat de hogere galerijflats meestal aan de randen van de wijk gepland zijn, liggen deze dagelijkse voorzieningen lang niet altijd zo dichtbij. Specifiek voor senioren aangepaste flats worden dus bij voorkeur geconcentreerd nabij de voorzieningen.

Wat als de voorzieningen niet dichtbij zijn?
Wat kan er gedaan worden als de voorzieningen niet dichtbij liggen? Belangrijk is dat de paden van de flat naar de voorzieningen structureel beter begaanbaar worden gemaakt. Dit betekent dat wandelpaden en fietspaden gescheiden zijn, en dat er geen onregelmatigheden of drempels in het voetpad zijn zodat rolstoel- en rollatorgebruikers veilig gebruik kunnen maken van de voetpaden.

Pauzeplekken
Ook kunnen op bepaalde plekken ‘pauzeplekken’ aangelegd worden (zeg op ca. 400 meter van de flat), waar men even kan uitrusten, een praatje kan maken of waar eventueel een urinoir is. Door die rustplekken wordt de straal van geschikt wonen vergroot tot zo’n 700 meter.

Naar buiten en spontane ontmoetingen- adopteer een stukje park
Het nadeel van het wonen in een flat is dat er nauwelijks meer (oog)contact met de mensen op straat is. Bovendien is er ook geen tuin meer, waardoor het vanzelfsprekende en spontane luchtje scheppen buiten snel wegvalt. Senioren zijn gemiddeld tot wel 98% van hun tijd binnenshuis. En wie niet meer buiten komt, heeft geen spontane ontmoetingen meer voor het ‘doordeweekse’ contact. Het spontaan naar buiten gaan en spontane sociale contacten kunnen gestimuleerd worden wanneer de bewoners van een flat samen een tuin onderhouden (door bijvoorbeeld een omringend stukje park te adopteren) in een flattuingroep.